ผู้แต่งและความมุ่งหมายในการแต่งเสือโคคำฉันท์
เชื่อกันว่า พระมหาราชครูในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราชเป็นผู้นิพนธ์ และเชื่อว่าเป็น ฉันท์เล่มแรกที่แต่งจบบริบูรณ์ ปรากฏในโคลง ๒ บทสุดท้าย บอกว่า พระบรมครู เป็นผู้นิพนธ์ คือ
กล่าวไว้เป็นเฉลิม ความมุ่งหมายที่ปรากฏในหนังสือก็เพียงแต่ กล่าวไว้เป็นเฉลิม คือ แต่งขึ้นเพื่อเป็นสิริมงคล หรือ เพื่อเป็นศรีเป็นที่ยกย่องเท่านั้น นิรันตร์ นวมาร์ค และคณะ ได้วิจารณ์ว่า เรื่องเสือโคคําฉันท์เป็นบท ประพันธ์ของพระมหาราชครูซึ่งได้แต่งขึ้นก่อนแต่งสมุทรโฆษ คงจะเพื่อเป็นการทดลองดูว่าคําประพันธ์ ฉันท์ต่างๆ นั้น เหมาะแก่การแต่งเรื่องยาวได้เพียงไร เพราะในยุคต้นกรุงศรีอยุธยา ยังนิยมเล่นฉันท์ กันน้อย และไม่เคยมีใครแต่งเรื่องยาวเป็นฉันท์สักเรื่องเดียว พระมหาราชครูจึงได้แต่งเรื่องเสือโคขึ้น เป็นเรื่องแรก เจตนาก็มิใช่เพื่อเล่นหนัง หรือถอดความจากชาดกเพื่อให้เป็นเรื่องสังสอนประชาชนดังเรื่อง อื่น ๆ ที่ปรากฏมาแต่ก่อน ๕ ความคิดเห็นในเรื่องเป็นการทดลองใช้ฉันท์เขียนเรื่องยาวนั้นน่าคิด ผลที่ ตามมาจากความสําเร็จในการทดลองใช้ฉันท์เขียนเรื่องยาวก็คือ นิพนธ์สมุทรโฆษด้วยคําฉันท์ ตามที่พระ มหาราชครูได้รับพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้นิพนธ์เรื่องสมุทรโฆษคําฉันท์ก็เป็นได้ แต่น่าจะคิด ในอีกแง่หนึ่งว่าพระมหาราชครูทดลองเขียนฉันท์ในเสือโคคําฉันท์ได้สําเร็จแล้วจึงเป็นแนวให้สมเด็จ พระนารายณ์มหาราชมีพระราชประสงค์ให้พระมหาราชครูเขียนฉันท์ในเรื่องสมุทรโฆษด้วยก็ได้ ส่วน การที่พระมหาราชครูได้รับพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯให้นิพนธ์สมุทรโฆษเป็นคําฉันท์แล้ว พระ มหาราชครูต้องการทดลองเขียนฉันท์เป็นเรื่องยาวดูเสียก่อนที่จะนิพนธ์เรื่องยิ่งใหญ่ที่ตนเองได้รับมอบหมาย นาคิดอยู่ตรงที่ว่ากล้าลงมือทําเรื่องอื่นก่อนนิพนธ์สมุทรโฆษคําฉันท์หรือไม่
แหล่งที่มา
ทองเพียร สารมาศ. (๒๕๓๐). วรรณกรรมสมัยอยุธยา เล่ม ๒. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร.
ทองเพียร สารมาศ. (๒๕๓๐). วรรณกรรมสมัยอยุธยา เล่ม ๒. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น